31 :: یا رفیق
پنجشنبه, ۱۴ مرداد ۱۳۹۵، ۰۹:۱۳ ب.ظ
موقع خوشی آدم خیلی حواسش به دور و برش نیست، خوشه دیگه، دردی نداره و نمی فهمه زمان چه طور میگذره؛ اما وقتی اوضاع پیچیده میشه و زمونه به آدم تنگ می گیره و هیچ کس نیست حال آدمو خوب کنه(چه خالی شدن دور آدم از رفقا، چه نتونستن آدمای بامعرفت همیشه حاضر)؛ درست همون وقت که طناب به آخرین نخش بسته ست، خداست که بازم با تمام بی معرفتیای ما آروم داره نگاهمون می کنه...
فقط سوالم اینه اونایی که برای خودشون خدایی نمیشناسن، این جور وقتا چه می کنن؟ اصلا شاید خودکشیا برا همینه...
جواب داده شده که خدا اونا رو رها کرده...تماما درگیر دنیان و بخاطر همین چیزی غمگینشون نمیکنه...
خدا کسایی رو که دوست داره بیشتر آزمایش میکنه...