موقع خوشی آدم خیلی حواسش به دور و برش نیست، خوشه دیگه، دردی نداره و نمی فهمه زمان چه طور میگذره؛ اما وقتی اوضاع پیچیده میشه و زمونه به آدم تنگ می گیره و هیچ کس نیست حال آدمو خوب کنه(چه خالی شدن دور آدم از رفقا، چه نتونستن آدمای بامعرفت همیشه حاضر)؛ درست همون وقت که طناب به آخرین نخش بسته ست، خداست که بازم با تمام بی معرفتیای ما آروم داره نگاهمون می کنه...
فقط سوالم اینه اونایی که برای خودشون خدایی نمیشناسن، این جور وقتا چه می کنن؟ اصلا شاید خودکشیا برا همینه...
عامیانه بگم؛ گاهی حقیقت به حدی روشن و واضح خودشو نشون میده که آدم دیگه نمی بینتش، مثل نگاه کردن به قرص خورشید و نابینایی موقت بعدش. حالا قضیه حقایق این دوره زمونه هم همین طوریه؛ ترامپ میاد میگه داعشو همین هیلاری کلینتون با اوما درست کردن، ولی نه کسی میشنوه و نه کسی باور!
یه سری هم که فقط اون چیزی که میخوان میشنون و جوری بلدش می کنن که انگار حقیقت فقط اونه و بس؛ میدونید کیارو میگم دیگه؟!
امروز روی گنبد سبز یه مسجد پرنده ای رو دیدم و یه لحظه از ته دل آرزو کردم پرنده باشم و برای دقایقی پرواز کنم...
نمیگم سخت، اما امروز خاص گذشت...
پ.ن: خدایا به همه داده ها و نداده هایت شکر
جلوی مستکبر هر چی سر خم کنی بیشتر می زنه تو سرت!
اگر قد علم کنی جلوش ،ازت می ترسه و حسابت می کنه!
پ.ن:ما اکثرالعبر و اقل الاعتبار
سال نوی میلادی رو به همه مخاطبان مسیحی وبلاگ تبریک میگم. همتون برای من گل هستید. اصلا شما سر نزنید کل بازدیدا خوابیده. امیدوارم سال خوبی داشته باشید. اصلا دیگه نوروز کنسله. ما به عشق شما_این خیل عظیم_ فقط کریسمس و اینارو جشن میگیریم.
راستی عذر میخوام. بنده ۳ ژانویه امتحان دارم. برم بخونم.
Happy new year :*
پ.ن: بنده در جواب یکی از آموزشگاه های شبکه، یکی از فروشگاه های ورزشی منیریه و سایر دوستانی که سال نو میلادی رو تبریک گفتن، میگم خویشتندار باشید و یه ذره وایسید. اصلا بهتره بشون بگیم: keep calm and wait for Nowrooz!
