پرباز

نگاه رو به جلو؛ اما اسیر در گذشته

پرباز

نگاه رو به جلو؛ اما اسیر در گذشته

پرباز

پرواز را به خاطر بسپار؛ پرنده مردنی‌ست...
فروغ فرخزاد

بایگانی
آخرین نظرات
پیوندهای روزانه

۵ مطلب در آبان ۱۳۹۹ ثبت شده است

خدایا

پناهم تویی،

در زمانی که همه راه ها با تمام وسعت‌شان برایم بسته می شود.

 

دعای عرفه

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ آبان ۹۹ ، ۱۸:۲۲
محمد حسن شهبازی

جان بولتون در کتاب خود که انتشارات امیرکبیر آن را با عنوان «اتاقی که در آن اتفاق افتاد» چاپ کرده است درباره رفع مناقشه فلسطین و اسرائیل می نویسد:

"اواخر ماه می برای سخنرانی به اسرائیل رفتم و با نخست وزیر بیبی نتانیاهو دیدار کردم که او را اولین بار در دولت بوش پدر دیده بودم. کانون توجهمان تهدید ایران بود که طبعا کانون توجه هر نخست وزیر اسرائیل است. اما او درباره مسئله دیگری هم تردید داشت: سپردن وظیفه خاتمه دادن به مناقشه اسرائیل-فلسطین به کوشنر که نتانیاهو خانواده اش را از سال ها پیش می شناخت. نتانیاهو آن قدر سیاستمدار بود که علنا با این قضیه مخالفت نکند، اما مثل عموم اهالی دنیا یک سوال مهم داشت: چرا کوشنر گمان می کند در ماجرایی که امثال کیسینجر ناکام مانده اند موفق می شود؟"

ظرف روزهای گذشته نتیجه انتخابات امریکا مشخص شد و ترامپ و دامادش رفتنی شدند. بخش اول پیش بینی سید حسن نصرالله درست در آمد و دور از ذهن نیست که بخش دوم آن که آزادی قدس است محقق شود. اگر چه سگ زرد برادر شغال است و رییس جمهور جدید در نزدیکی با اسرائیل دست کمی از قبلی ندارد، ولی اینجا دیگر خبر از داماد کله خراب یهودی نیست و یک پروژه بدقلق نامشروع و ناموفق مانده روی دست رییس جمهور جدید؛ تا ببینیم با آن چه می کند.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ آبان ۹۹ ، ۲۲:۱۸
محمد حسن شهبازی

یادم نیست چه جوری ولی احتمالا میون وب گردی ها، متوجه شدم با فرنچ پرس(دستگاهی برای دم آوری قهوه) میشه کاپوچینو هم درست کرد. درسته که باید شیر کف کرده رو به اسپرسو اضافه کرد، ولی من که تجهیزات دم آوری اسپرسو رو نداشتم. یه فرنچ پرس 350 میلی لیتری داشتم که باهاش باید همه کارا رو انجام می دادم. حواسمو جمع کردم و خوب متمرکز شدم. اول آب رو جوش آوردم. زیر شیر رو هم با شعله خیلی کم گذاشتم گرم بشه. آب که به قل قل رسید، زیرش رو خاموش کردم. یه کم ریختم توی فرنچ پرس و فنجونا تا گرم بشن و قهوه رو که میریزم یخ نکنه. بعد قهوه رو دم کردم و ریختم توی فنجونا. سریع رفتم زیر شیر رو زیاد کردم که قهوه ها سرد نشن. برای کف کردن و فومی شدن شیر باید میریختمش توی فرنچ پرس و سریع دستگیره رو بالا پایین میکردم. شیر که گرم شد همه ش توی فرنچ پرس جا نمی شد. مجبور شدم طی دو مرحله این کارو بکنم. بعد که شیر رو اضافه کردم یادم افتاد شکر نریختم. از روی همون شیر کف کرده توی فنجونا شکر ریختم و هم زدم. و آخر سر پودر کاکائو رو هم ریختم و جاتون خالی، اولین کاپوچینو دست ساز رو دور همی خوردیم. :)

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۸ آبان ۹۹ ، ۲۰:۲۸
محمد حسن شهبازی

خیلی وقتا این طور فکر کردم که وقت زندگی چنان محدوده که باید در حد اعلای بهینگی عمل کرد. بهترین تصمیم ها با چاشنی بهترین اقدام ها. مثلا اگر قصد مطالعه ی چیزی داشتم، تعریفم از بهینگی خوندن بهترین مطلب ها بوده. بهترین مطلب یعنی نوشته های بهترین نویسنده ها. اون هم نه همه نوشته هاشون، بلکه گزیده ی نوشته هاشون. شاید تو این افکار و عقاید باز هم رنگی از کمالگرایی وجود داشته باشه. الان که به وبلاگ سر زدم، دیدم یکی از کسایی که وبلاگش رو دنبال کردم، مطلب جدید گذاشته. نشستم مطلبش رو خوندم. اون فرد نه آدم مهم و سرشناسیه و نه ویژگی خارق العاده ای داره. یه وبلاگ نویس فعاله که مرتب می نویسه و خوب هم می نویسه. با خودم گفتم فلانی، شاید بهینگی، خوندن همین وبلاگ ها باشه. شاید آشنا شدن با دنیای معمولی ها هم لذتی برابر با خوندن آثار معروف آدم های معروف داشته باشه. شاید همون اندازه که تو زندگی آدمای بزرگ، تجربه ی ناب هست، تو زندگی آدمای معمولی هم پیدا بشه. شاید اصلا خود من بشم منشأ الهام برای یه آدم دیگه. خلاصه که شاید دور و بر ما آدم معمولی ها هم خبرای بزرگی باشه...

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ آبان ۹۹ ، ۱۵:۲۵
محمد حسن شهبازی

قهوه بیشتر نوشیدنی نسل روشن فکر و در مواردی جزو ادا و اصول به حساب می آید. لااقل من این طور فکر می کنم و به نظرم دور از واقعیت هم نیست. اما قهوه روی دیگری هم دارد. پدربزرگم وقتی به رحمت خدا رفت، وصیت کرده بود در مراسم ختمش، به جای چای، قهوه تعارف کنند. قبل از فوت، اصلا به خاطر ندارم که پدربزرگم درباره قهوه سفارشی کرده باشد و یا اهل قهوه خوردن باشد. آدم اهل تعارفات و اداهای رایج این دوره زمانه هم نبود. اصلا مگر می شود آدم هنگام وصیت نوشتن ذهنش دنبال ادا و اطوار باشد. حتی وصیت کرده بود که خبری از غذا خوردن بعد از مراسم هم نباشد و همه بروند خانه شان. فکر می کنم هدفش این بود مراسم ختم، واقعا رنگ و بوی عزا و اندوه داشته باشد. و نقش قهوه هم تلخ شدن کام حضار بود.

در 27 سالگی، برای فرار از خواب آلودگی عصرگاهی دنبال راه حل می گشتم و گزینه ای که بررسی اش کردم قهوه بود. مثل همیشه که خیلی ریسک نمی کنم، اول فاز تحقیقات را شروع کردم. اصلا قهوه چیست و چند نوع قهوه داریم و چه طور درست می شود و سوالات دیگر. در همان 27 سالگی هم اولین قهوه زندگی ام را درست کردم. برای خرید تجهیزات دم آوری قهوه روی یک موکاپات تمرکز کرده بودم. ولی تعلل کردم و محصول مورد نظر ناموجود شد. تنها گزینه موجود که به جیبم بخورد فرنچ پرس بود. همان را انتخاب کرد و یک قهوه 250 گرمی هم گذاشتم کنارش و سفارش دادم. برای اسپرسو برنامه ریزی کرده بودم، ولی الان قهوه فرانسه می توانم درست کنم. البته قهوه ای که خریده ام، به شدت بوی سوختگی می دهد. علاوه بر این هنوز از اثرات ضد گیجی قهوه مطمئن نشدم. نوشیدنی گران و غیر به صرفه ای هم هست. درست است میزان کافئین بسیار بیشتری از چای دارد، ولی از چای هم بسیار گران تر در می آید. این بسته که تمام شود، معلوم نیست بسته دوم را بخرم یا نه.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ آبان ۹۹ ، ۲۰:۱۴
محمد حسن شهبازی