ما تعطیلیم!

این مطلب را یادتان هست؟ «کشورم در روزهای آخر سال»

بعد از 4 سال حالا دوباره تجربه مشابهی رقم خورده. حتی شاید تجربه ای بدتر. برای اینترنت منزل درخواست برقراری اینترنت داشتم و به مخابرات محل مراجعه کردم. از کارشکنی های عادی در ادارات دولتی که بگذریم، گیرم با کارمندانی است که قرار است کلی پول بدهم تا خدمتی دریافت کنم اما باز طاقچه بالا می گذارند. حالا از این هم بگذریم مساله اصلی دورخیز برای تعطیلی است. درست مانند مطلب قبلی با کارمندی مواجه شدم که از 22 اسفند سال را پایان یافته تصور می کند. از او می پرسم که سرویس درخواستی آیا این ور سال فعال می شود؟ می گوید: از این ور سال که چیزی نمانده! یعنی 5 روز باقیمانده کاری را کلا حساب نمی کند. چه کنیم با این فرهنگ مشمئز کننده؟

درگیری‌های ماهی قرمزی

دوباره نوروز نردیکه و سر و کله حواشی نوروز پیدا شده. دستفروشای کنار خیابونا که ملزومات عید میفروشن و تلاش دوچندان جامعه برای آماده شدن برای سال نو. یکی از حاشیه‌های ثابت نوروز داستان ماهی قرمزه که امسال توی توییتر بیشتر به چشمم خورد. امسال بیشتر حالت تقابل داشت و دو گروه به صورت غیر مستقیم با هم درگیر شدن. گروه اول حامیان حقوق حیوانات که دلایل مختلفی برای حذف ماهی قرمز از سفره هفت سین میارن و گروه دوم طرفدارای سفت و سخت سنت هفت سین. استدلالای گروه اول شامل مواردی مثل بومی نبودن ماهی قرمز برای ایران، تداخل های محیط زیستی، ظلم در حق ماهی ها به خاطر عدم فراهم سازی شرابط زندگیشون هم از طرف فروشنده ها و هم از طرف خریدارا و نگهدارنده ها و در مواردی هم جعلی بودن نقش ماهی قرمز توی سنت باستانی سفره هفت سین. اما گروه دوم طرفدار قرص و محکم سنت های بومی کشورن و معتقدن عده ای در تلاشن تا به صورت خزنده این سنت ها رو از بین ببرن. برای همین خیلی جدی سعی دارن تا با مخالفان حضور ماهی قرمز توی سفره هفت سین برخورد کنن و تلاش می کنن مردم رو به خرید ماهی قرمز تشویق کنن.

من طرف کدوم گروهم؟ خب معلومه، گروه اول. به نظرم استدلال هاشون خیلی عقلانی تره و حتی اگر ماهی قرمز جزو ارکان سفره هفت سین بوده، بهتره که سنت ها رو اصلاح کنیم. نگهداری صدها ماهی در حجم کمی آب که مشخصا با کمبود اکسیژن روبرو هستن و به احتمال بسیار زیاد درگیر بیماری و قارچن اصلا کار درستی نیست. مرگ تعداد زیادی از ماهیا تو همون روزای منتهی به سال که توسط فروشنده ها به سادگی توی جوب آب ریخته میشن دردناکه. تنها موندن ماهیا وقتی صاحب خونه میره مسافرت و چند روز توی محیط نامناسب، بدون مراقبت و غذا خیلی خودخواهانه‌س. از طرف دیگه بعضی از کارشناسا میگن این ماهی مناسب محیط زیست ایران نیست و به خاطر زاد و ولد سریع و گسترده به ماهی های بومی ایران هم آسیب میزنن و وقتی بعد عید توسط مردم توی برکه ها رها میشن چون نسبت به شرایط محیطی مقاومت بیشتری دارن سریع به گونه قالب تبدیل میشن و مابقی ماجرا.

در نهایت هر چند بچگی هام خیلی ماهی قرمز دوست داشتم ولی می‌خواستم به عنوان یک شهروند حمایتم رو از پویش تحریم ماهی قرمز اعلام کنم و بقیه رو هم دعوت کنم تا در این کار شریک باشن. جایگزین های خوب و بامزه ای برای ماهی قرمز هست که هم جنبه دکوری دارن و هم دیگه جون یه موجود زنده رو به خطر نمیندازن.

64 :: فقر و اعتیاد

یکی از تلخ‌ترین و آزاردهنده‌ترین مواجهه های من با وقایع اطرافم وقتیه که یک فرد درگیر با اعتیاد به مواد مخدر و یا کسی که عمیقا با فقر دست و پنجه نرم می کنه رو می‌بینم. این جور وقتا _هر چند کوتاه_ یه درد عمیق تو وجودم حس می‌کنم. از واکنش بقیه آدم ها در این موقعیت و موقعیت های مشابه اطلاعی ندارم. راه حل چیه؟

سربازی اجباری

به نظرتون چرا سربازی اجباری، این میراث رضا خان هنوز باقی مونده؟

چرا ستاد کل اینقدر در برابر تغییر و بهبود این قانون منسوخ مقاومت میکنه؟

با علم به اینکه سربازی مضرات فراوانی داره، پشت پرده چه اتفاقایی داره میفته که مانع اصلاح و لغو سربازی اجباری میشن؟

با اینکه کشور در بحران جمعیتی قرار داره و سربازی اجباری یکی از موانع ازدواج و به تبع اون فرزندآوریه، چرا هیچ اتفاق مثبتی نمیفته؟

آمارهای احتمالا محرمانه درباره تلفات دوره سربازی اجباری،‌ خودکشی ها و سایر انحرافات چرا مسئولین امر رو قانع نمیکنه که مشکلات رو حل کنن؟

اصلا تصمیم گیرهای اصلی که مانع بهبود این قانون میشن کیا هستن؟

چرا بعضی ها با قلدری جلوی اصلاح رو میگیرن؟

با علم به اینکه سربازی حرفه ای از نظر اقتصادی و نظامی عملکرد بهتری نسبت به سربازی اجباری داره، چرا یه سری در برابر این تغییر مقاومت میکنن؟ این مقاومت چه سودی براشون داره؟

63 :: ایده برای آزمایش

یک سوال مطرح می‌کنم که بهش فکر کنید و اگه دوست داشتید نظرتون رو بگید:

فرض کنید شما یک کسی رو عاشقانه دوست دارید. بر اثر یک حادثه حافظه شما پاک میشه. به نظرتون آیا با دیدن دوباره اون فرد، مجدد عاشقش خواهید شد؟ چند درصد این احتمال رو میدید که دوباره عاشقش شید؟

62 :: خوش باش داش!

ای دل غم این جهان فرسوده مخور
بیهوده نه‌ای غمان بیهوده مخور

چون بوده گذشت و نیست نابوده پدید
خوش باش غم بوده و نابوده مخور

خیام نیشابوری

تشنج

اگر اشتباه نکنم سه مرتبه افرادی را از نزدیک دیده‌ام که تشنج کرده‌اند. تمام تلخی‌هایش به کنار، اما خوشحالم که هیچ کدام در کودکی نبوده. بین تقدم و تاخر بار اول و دوم کمی شک دارم اما به گمانم اولین بار بر می‌گردد به اولین ساعات بازگشت به کشور پس از پیاده روی اربعین. شب است و در حالی که به همراه دایی بزرگترم در یکی از حسینیه های نزدیک مرز مهران مشغول استراحتیم، یکی از افراد حاضر در حسینیه تشنج می‌کند. به گمانم چیزی در حدود 4 یا 5 سال پیش باشد. جو حسینیه هم متشنج می‌شود و عده ای برای کمک به سمت او می‌روند که اولین نفر یک فرد معمم است. آن طور که از حرف‌ها متوجه شدم قبلا تجربه مواجهه با فردی که تشنج می‌کند را داشته است. دقایقی دست و پای او را می‌گیرند تا تشنج فروکش می‌کند و آن فرد آرام می‌شود.
دومین مورد مربوط به شبی است که احتمالا از دانشگاه به منزل بر می‌گشتم. شاید 4 سال قبل. سوار یک ون شده‌ام و در قسمت‌های عقبی ماشین نشسته‌ام. فردی که بر روی صندلی نزدیک در نشسته، ناگهان تشنج می‌کند. چند ثانیه‌ای طول می‌کشد که به خود بیاییم و بیشتر صدای خانمی که متوجه موضوع شده بقیه را از این اتفاق خبر می‌کند. انگار راننده از همه دیرتر متوجه شده و چند ثانیه ای به مسیر خود ادامه می‌دهد تا پس از هشدارهای مسافرین قانع می‌شود که در کنار بزرگراه توقف کند. اولین کاری که می‌کنیم تماس با اورژانس است. تا رسیدن اورژانس موتوری، تشنج آن جوان هم قطع می‌شود اما همگی متفق‌القول هستیم که تا آمدن اورژانس بایستیم. پس از چند دقیقه موتورسوار اورژانس نزدیک می‌شود و یک معاینه کلی از طرف می‌کند و چند جمله‌ای با هم صحبت می‌کنند. نمی‌دانم آیا جوان در حالت گیجی به سر می‌برد یا واقعا دچار مشکلات عدیده بود. می‌گفت چیزی یادش نمی‌آید یا کسی را ندارد که برای کمک به او بیاید. انگار تنهاست و کسی نیست که به دنبالش بیاید. اورژانس پس از معاینه و تکمیل فرم می‌رود و تاکسی دوباره راه می‌افتد. نگرانم که چه بر سر این جوان می‌آید. آیا هوشیاری کامل دارد؟ امشب چه خواهد کرد؟ نکند دوباره تشنج کند. تا جایی که یادم می‌آید یک آقا و خانم که سن بالایی دارند می‌گویند امشب به منزل ما بیا و استراحت کن. دلم گرم می‌شود.
سومین مواجهه برای دیشب است. خب می‌دانستم که مادربزرگ بارها تشنج کرده است اما تا به حال از نزدیک ندیده بودم. خاله‌ام صدایم می‌کند اما با کمی مکث جواب می‌دهم. به فاصله کوتاهی دوباره صدایم می‌کند و می‌فهمم که کار مهمی دارد. بدو بدو به سمتش حرکت می‌کنم که می‌بینم مادربزرگ در حال تشنج است. سریع می‌روم آب قند حاضر می‌کنم و به اتاق مادربزرگ بر می‌گردم. مادربزرگ هنوز در حال تشنج است. خاله و مادرم حالا هر دو بالای سر مادربزرگ ایستاده‌اند. آب قند را تحویل می‌دهم و از اتاق خارج می‌شوم. هم کمتر این صحنه را ببینم و هم اینکه مادربزرگ نبیند من بالای سرش ایستاده‌ام. شاید کمتر معذب شود. نمی‌دانم در آن حالت آیا متوجه اطرافش می‌شود یا نه. آیا صداها را می‌شنود؟ می‌روم بیرون تا وقتی تشنج تمام شد، فکر کند یک نفر کمتر این لحظات را دیده. شاید هم بهتر می‌بود که می‌ماندم. نمی‌دانم! تشنج مادربزرگ متناسب با سنش بود. کند مثل راه رفتن و حرکت کردنش ولی بیشتر از همه ناراحتم کرد. کاش اصلا کسی مریض نمی‌شد.

 

61 :: بازی مرکب

بازی مرکب هم جزو لیستی است که در مطلب قبلی به آن اشاره کردم.

کدام لیست؟ لیستی حاوی آثار هنری که به صورت انفجاری در جامعه مورد توجه قرار می‌گیرد اما من اسیر این بازی نمی‌شوم و وقتی تب خوابید سراغ آن‌ها می‌روم.

دیدم و راضی بودم.

جوکر

فاز عامیانه دارم، پس عامیانه مینویسم.

قبلش بگم که قطعا منظورم جوکری که این روزا پخش میشه نیست. هرچند هذل و فکاهیه ولی خب منم مثل خیلیا میبینمش. بگذریم...

فیلم جوکر ساخته سال 2019 که اومد خیلی سر و صدا کرد. حداقل توی دور و بریای من که اینطور بود. ولی خب من نسبت به این انفجاری که در قبال یه اثر فرهنگی رخ میده کمی گارد دارم. مثلا یه مدت کتاب بیشعوری خیلی رو بورس بود. بعد چند سال یه جا دیدم و برش داشتم تا بخونم و دیدم عجب کتاب زرد و مسخره ایه. نمونه های مشابه دیگه ای هم داشته این موضوع. یکی دیگه از اون انفجارها، برای جوکر بود. خب من باز هم از خودم مقاومت نشون دادم و الان که در حدود 2 الی 3 سال از انتشارش میگذره، دوباره یه جا چشمم بهش خورد و دیدمش و حدس بزنید در ادامه چه اتفاقی افتاد. من خوشم اومد! به نظرم فیلم خوبی بود. البته من هیچ تخصصی تو حوزه فیلم و سینما ندارم ولی ورای خشونت فیلم، به نظرم به مسائل مهمی اشاره کرده بود.

یکی از موضوعات مهمی که انسان امروزی باهاش بیشتر درگیره و اهمیتش هم بیشتر از قبل مشخص شده، بحث سلامت روانه. چند وقت پیش به صورت تصادفی با یه سریال که به حوزه سلامت روان اشاره داره آشنا شدم و بعد روی این موضوع تمرکز بیشتری کردم و یه سریال دیگه هم بعدش دیدم و امروز جوکر رو هم که دیدم، باز ردپای مشکلات روانی رو توی این فیلم دیدم. 

اون دو تا سریال که گفتم: Nine Perfect Strangers , Sharp Objects

ادکلن اطمینان

یکی از آشنایان هست که در کار عرضه ادکلن است. ایشان از دوست های قدیمی پدرم به حساب می‌آیند و به واسطه این آشنایی در کار فروش اینستاگرامی کمکشان می کنم. اخیرا پیجی در اینستاگرام باز کرده اند که علاوه بر فروش حضوری از این بازار هم سهمی داشته باشند. علاوه بر معرفی ایشان به عنوان یک گزینه خرید ادکلن، قصد معرفی پیج‌شان را هم داشتم. هم به شما و هم به گوگل.

اسم کسب و کارشان ادکلن اطمینان و مدیریتش با آقای اسدیان است.

نیازی هم نیست که «بکشید بالا» تا وارد پیج‌شان بشوید. لینکش را اینجا گذاشته ام.

پ.ن: این پست کاملا موقت است و جنبه تبلیغاتی دارد.