پرباز

نگاه رو به جلو؛ اما اسیر در گذشته

پرباز

نگاه رو به جلو؛ اما اسیر در گذشته

پرباز

پرواز را به خاطر بسپار؛ پرنده مردنی‌ست...
فروغ فرخزاد

بایگانی
آخرین نظرات
پیوندهای روزانه

۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «تمدن» ثبت شده است

یکی از چیز هایی که جزو مشتری های ثابت سیرهای آفاق و انفس است، موضوع تمدن می باشد.
اینکه از کجا آمدم، از کجا آمدیم و البته از کجا آمدند؟
چه بودم، چه بودیم و چه بودند؟
اینکه ملت ما صدها سال بیش و حتی هزاران سال پیش که آنگونه زندگی می کردند، چه شده که حالا عده ای محتاج یک گوشه نگاه کدخداهای ساختگی شده اند...
این سوال هایی است که هرگاه سرمان جلویی کسی خم می شود، بسان پتکی عظیم، با دورخیزی چند متری میخورد توی سرم. دلم می سوزد و انصافا هم دل سوختن دارد. حالا بیش از حد وارد توصیف نشوم.
کوتاه بگویم...
وقتی سرنوشت دنیا به سمتی رفت که عده ای بشدت درگیر جنگ شدند و عده ای مصون ماندند، فرصت طلب ها میخ خود را کوبیدند و در گیر و دار زین به پشتی و پشت به زینی از بخش خوبش که به آنها رو کرده بود نهایت استفاده را کردند و تمدن بی پشتوانه ای را تاسیس کردند.
تقریبا واضح است که منظورم چه کسانی هستند. پس از شکل گیری حکومت ها و مرزبندی های جدید، حالا نوبت برنامه ریزی و حرکت در مسیر هدف بود. عقده ها باید گره گشایی می شدند. با هر ضرب و زوری که شد، عده ای به اوج رسیدند. در مسیر به اوج رسیدنشان همه کاری کردند، قتل و غارت و خونریزی. آخر وقتی هیچ قید و بندی به آدم وصل نباشد، آزادانه می شود هر کاری کرد. شاید بتوان گفت می توان هر غلطی کرد. و اینگونه دنیا افتاد دست بی قید و بندی که هر غلطی می کرد.
به واسطه این آزادی مفرطش، در اوج برای بقا هم تلاش کرد.
برای نشاندن گرد و غبار ها بشر را خوب شناخت. نیاز به هنر احساس کرد تا به وسیله آن همه را ساکت کند و با پوشاندن سیاهی ها در لباسی زیبا، راحت تر به مسیر ادامه دهد.
بخش کوچکی از این هنر هم که روز به روز گسترده شد، شد صنعت بازی!
بریم تو جلد خودمون:
یکی از بازیهایی که خیلی باحاله، کلی هم طرفدار داره COD ، کال آو، یا کامل تر Call of Dutyه.
cod MW3
این بازی سبک شوتر سوم شخصه. جذابیتش خیلی بالاست، بخش های مختلف داره که عملا خسته کننده بودن رو از بازی می گیره و هر وقت بخشی از بازی دلتون رو زد، سریع بخش دیگه ای رو می کنه تا دوباره مدتها مشغول شید.
یکی از بخشاش Survival هست. تو این بخش اولش یه دونه کلت میده به شما و والسلام. با بیسیم هم میگه که تنهایی و ما نمی تونیم کمک کنیم و از این حرفا و باید بترکونی! خلاصه دست اول یه سری غیر نظامی میان با شاتگان و اونارو که به خاک و خون کشیدی هر دست دشمنا حرفه ای تر و مسلح تر می شن. بعضی جاها هم تنها میشی و دوتا هلیکوپتر مثلا، یا سه تا جاگرنات(فردی با زره به شدت قوی و مسلح) و ...!
بعد دست اول، دوم و سوم هم بترتیب امکان خرید اسلحه، تجهیزات و درخواست کمک هوایی هم باز میشه!
این از معرفی بازی.
اما نکته جزئی که من رو بر اون داشت تا بیام اینجا بنویسم این بود.
بریم تو جلد جدی:
بخشی در هر لحظ از بازی وجود دارد که به ازای آنها پول(دلار) به شما خواهد داد تا با آنها بتوانید بسته به ذخیره تان اسلحه و ... تهیه کنید. خیلی جالب است. یکی از این موارد که اندازه گیری می شود عبارتست از Rampage. "وحشیگری"!
هر چه وحشی تر ، پول بیشتر!
دیگر ادامه نمی دهم...

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۶ بهمن ۹۲ ، ۱۸:۳۲
محمد حسن شهبازی