55 :: تعادل

همه چیز در نهایت به سمت تعادل پیش می‌رود...

باقی ترین قانون دنیا، "قانون بقا".

اصلا از این قانون باقی تر نداریم.
اصلا نمیشود جایی باشد و بقا(پایستگی) وجود نداشته باشد.
ابتدا با مثال های متنوع شروع کرده و در آخر نتیجه گیری می کنیم و در انتها هم دور همی کمی "اسکل" می شویم! (برای سنین برابر و کمتر از خودم)
خوب، ابتدا با اولین مثالی که به ذهنم خطور می کند شروع می کنیم. رشته فوتبال را فرض کنید. یقینا تفاوت چندانی بین بازیکنان تیم ملی فوتبال ایران و کشور های دیگر از نظر هوش و استعداد، قد و قواره، توان و ... وجود ندارد.(به غیر از موارد خاص عرض می کنم) اما چه می شود که یکی می شود سید مهدی رحمتی و یکی ویکتور والدس؟
آیا هوش والدس کمتر است؟
قدش کوتاهتر است؟
شرایط اقتصادیش ضعیف تر است؟
چه عاملیست که باعث می شود رحمتی خیلی بهتر از والدس باشد؟
مطمئنا تمرین های موثر است...
(این مقایسه به شدت به بازی دیشب بارسلونا مرتبط است. شکست در برابر والنسیا را عرض می کنم. می توانید این مثال را جدی نگیرید. از مثال بعد شروع کنید!)
حاج آقا قرائتی حرف جالبی می زنند. دقیق یادم نیست اما مضمون حرفشان این طور بود. می گفتند که مثلا هر انسان در طول عمرش، مقدار محدودی می تواند شیرینی بخورد. اگر همه را در کودکی و جوانی مصرف کند، در پیری چیزی برایش باقی نمی ماند و باید سبد غذاییش عاری از هرگونه قند و شیرینی باشد. اما اگر کودکی به اندازه مصرف کند، برای سنین دیگرش هم می ماند.
سایر قضایا هم همین طور است. مثلا در روند تحصیلی اگر خستگی شب امتحان در طول ترم تقسیم شود و حتی هر روزش دو برابر شود، هم نمره نهایی بالاتر خواهد بود، و هم فشار روزانه خیلی متعادل تر خواهد بود.
در فوتبال و رندگی و انرژی و ... هم همین طور است. اگر بیشتر تمرین کنیم ، عرق بیشتر بریزیم، خستگی شدیدتری حس کنیم بازیکن بهتری خواهیم شد.
اگر در لحظات توانایی دستگیر باشیم، در لحظات ناتوانی وسیله دستگیریمان خواهند شد.
اگر لامپ رشته ای مصرف کنیم، برق زیادی مصرف می شود و گرما و نور می شود و اگر کم مصرف باشد، برق کمتر ، نور خوب و گرمای کمتر خارج خواهد شد.
خلاصه سراسر ورودی ها ثبت و متناسب با آن ها خروجی خواهیم گرفت و تابع دنیا همین است و بس!
می توانید با شناسایی ورودی یا خروجی بخش مورد نظر زندگیتان، طرف دیگر را بیابید.

و اما دور همی: برای لحظاتی با سرعت مناسب رو به بالایی بگویید "بقا"، تند تر!
و همین طور بگویید و بگویید! پشت سر هم.
حالا وقتی خوب "بقابقابقابقابقابقابقابقابقابقا" گویان شدید و دیدید در حال گفتن آواهایی بی معنی هستید، به این فکر کنید که اولین بار چه کسی لفظ "بقا" را برای معنی باقی ماندن، به کار برد؟
سایر کلمات چه؟