به نام خدا
ضمن عرض پوزش از تاخیر به وجود آمده در بروز رسانی ، باید اشاره کرد که این تاخیر جملگی تقصیر عوامل بیرونی است و من خیلی خوبم، هیچ تقصیری هم ندارم! :)
از فضای مزاح که بیرون بیاییم باید قبل از شروع اشاره کنم مطالبی که در ادامه خواهند آمد صرفا برداشت های شخصی است و الزامی برای صحت همه آنها وجود ندارد.
پس از آغاز عجله ای ترم جدید و برنامه های عجیب دانشگاه ، در اولین روز درسی نمایشگاهی تحت عنوان دانشگاه و الکترونیک در دانشکده برق و کامپیوتر خواجه نصیر برگزار شد که حواشی خاص خود را داشت.
آن هایی که در نمایشگاه یا در فاصله بین دو نماز ظهر و عصر روز بعد و یاهر دو حضور داشتند احتمالا تا حد زیادی مطلب برایشان روشن شده. اما برای سایرین بگویم که طبق سنت قبلی دانشگاه در مراسم هایش این بار هم با مدد گروه موسیقی دانشگاه اقدام به برگزاری قطعه هایی از موسیقی به صورت زنده کردند. از ابتدا هم سر این ها بحث بوده اما این بار ظاهرا از دفعات پیش پا فراتر گذاشته شده و با نواخته شدن قطعات خاصی فضای دانشگاه از وضعیت همیشگی فاصله گرفته و واکنش دانشجو ها ، اساتید و تشکل ها را نیز در پی داشته است. بر سر این مساله اگر به صورت کلی نگاه کنیم به نتایجی خواهیم رسید. اولا اینکه اصلا چه لزومی دارد در کنار یک مراسم که نمایشگاه الکترونیک نامگذاری شده است از موسیقی در آن سطح استفاده شود؟ دانشگاه چه مشکلی در تدارک برنامه ها دارد که در هر مراسمی از این گروه موسیقی استفاده می کند؟
مورد دوم اینکه عده ای خرده به حواشی بعد آن می گیرند که چرا فلان گروه، فلان استاد را مجبور کرده که عذرخواهی کند؟ در همین جا لازم است اشاره کنم نطق استاد گرامی که مسئولیت نمایشگاه را بر عهده داشتند خیلی با احترام برگزار شد و حقا ایشان باید مسئولیت وقایع اتفاق افتاده را بپذیرند. اصلا یکی از فلسفه های تعیین چنین جایگاه هایی (ریاست نمایشگاه) شفاف سازی در امور پس از آن خواهد بود که بعدا در صورت وقوع موارد خاص برای حل مشکل از کجا موارد لازم را پیگیری کرد. هر چند شاید می شد کارهای دیگری هم برای رفع این مساله کرد اما به هر حال این مساله آن چنان تراژدی تلخی نبود که عده ای مسببین آن را اینقدر متهم کنند.(اشاره به توضیحات بین دو نماز)
اما اشکال اصلی ای که این وسط به نظر می رسد، روشنگری هایی بود که پس از این توضیحات ارائه شد. ایده آل بود اگر همان احکامی که توسط امام جماعت نماز قرائت شد به شیوه ای بیان می شد تا شأن استاد دانشگاه و کشور بیشتر حفظ می شد. به هر حال آبرو و شخصیت مساله ای است که از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و رفتارهای مرتبط با آن به کنترل زیادی نیاز دارند.
و اما دوباره برگردیم به خود نمایشگاه و یک متر مربع تلخی که در کنار درب ورودی قرار داشت. آن طور که ریاست نمایشگاه در بین دو نماز توضیحات خود را شروع کرد و خط فکری خود را بیان کرد، چیزی در ذهن ها ساخت که با آن تفکرات می شد بهینه تر رفتار کرد. در نمایشگاه شاهد حضور دو تن از نمایندگان نسکافه بودیم. دیگر همه می دانیم که شرکت نستله چگونه فعالیت هایی می کند و به نوبه خود لازم می دانم در این گونه موارد احتیاط لازم را به خرج دهم. این حقیقتی است که کشور ما با رژیم صهیونیستی از ریشه مشکل دارد و به عنوان برنامه ای اصلی در اهداف خود نابود شدن این رژیم را متصور است. و این رفتار که محصولات این عده در کشوری با این تفکرات به راحتی فروش برود چیزی کاملا بر خلاف برنامه هاست. و این حقیقتا دردناک است...
پایان
