پدرم در فواصل زمانی مختلف چند پرچم خریده بود و چند تایی هم هدیه دوستان و آشنایان بود.
مادرم پرچم های سیاه عزا را در بالاترین جای چمدان سبز رنگ نگه می دارد و تا زیپ چمدان را باز می کنی، اولین کیسه پر از پرچم است.
برادرم یک چراغ برای گلدان هایش خریده بود که چند چراغ آبی و چند چراغ قرمز دارد و نور بنفشی تولید می کند.
من برای اینکه هر روز صبح با طلوع و هر شب با غروب خورشید چراغ را خاموش و روشن نکند، یک آردوینو و چند وسیله دیگر خریده بودم.
پرچم ها را از چمدان در آوردیم، چراغ را باز کردیم و روی لامپ های آبی را پوشاندیم، قاب چراغ را روی لبه تراس وصل کردیم، پرچم را آویزان کردیم، یک زمان شمار برای آردوینو تنظیم کردیم که هر غروب روشن شود و تا ساعت 1 رنگ قرمز انتقام را بر روی پرچم عزا بتاباند.
خوش به حال آن پارچه ها و آن چمدان و آن چراغ و آن آردوینو!
پ.ن: آردوینو یک برد الکترونیکی است که بر روی آن یک ریزپردازنده به همراه چند قطعه دیگر قرار گرفته است و قابلیت برنامه ریزی و انجام عملیات های مختلف دارد.